مدرسه هراسی دانش آموزان

با سلام خدمت اولیا گرامی مدرسه بدون کیف بهار آزادی، در این پست به اولیای دبستان به بحث مدرسه هراسی دانش آموزان پرداخته ایم…

مشکل مدرسه هراسی یا همان اضطراب جدایی از والدین با میزان شیوع حدود پنج درصد، شایع‌ترین اختلال اضطرابی در دانش آموزان به ویژه کلاس اولی‌ها در روزهای ابتدایی بازگشایی مدارس است.
این روزها می‌توان دانش آموزان نوآموزی را دید که گاهی با فریاد و اعتراض، گاهی با خواهش و التماس و گاهی با چانه زدن، بر سر رفتن به مدرسه به بحث جدی با والدین مشغول هستند.امتناع از رفتن به مدرسه در میان دختران و پسران دانش آموز به یک اندازه رایج است و معمولا کلاس اولی‌ها بیشتر با این مشکل روبرو می‌شوند.

با این وجود، رفتار خودداری از رفتن به مدرسه می‌تواند در هر سنی رخ دهد؛ واقعیت این است که توجه به مساله مدرسه ‌هراسی بسیار با اهمیت است و والدین نباید نسبت به آن بی‌تفاوت باشند.

کودکانی که برای اولین بار از محیط خانه دور می‌شوند . به علت وابستگی زیاد به اعضای خانواده دچار اضطراب و تشویش بیش از اندازه می‌شوند.

معمولا مدرسه هراسی با حالت‌هایی مانند گریه، داد و فریاد کردن، لجبازی، تمارض، مقاومت در برابر ترک خانه، پرت کردن کیف و کتاب و نپوشیدن روپوش مدرسه همراه است.

وی با بیان اینکه مکان بروز اضطراب‌ها بر اساس میزان اضطراب دانش آموزان، متفاوت است، می‌افزاید:

برخی از کودکان اصلا دوست ندارند پا به مدرسه بگذارند. برخی دیگر در راه مدرسه و پس از خروج از خانه و در مدرسه، حیاط یا پس از ورود به کلاس دچار اضطراب می‌شوند. برخی از دانش آموزان که راحت تر با محیط ناشناخته، کنار می آیند. و سطح اضطراب کمتری دارند ممکن است در کلاس درس، دچار اضطراب شوند.

تاکید می شود این واکنش‌ها مختص کلاس اولی‌ ها نیست. کودکان، زمانی که برای اولین بار از محیط خانه جدا شده و وارد مهد کودک و پیش دبستانی می‌شوند نیز ممکن است دچار اضطراب شوند.

معمولا کودکان دارای وابستگی بیش از حد به اعضای خانواده، کودکان بدون تجربه ماندن در بیرون از خانه، کودکان منزوی و گوشه گیر، کودکان معلول و دارای اعتماد به نفس پایین بیش از سایر کودکان در معرض مدرسه هراسی قرار دارند.

هرچه تعداد خواهران و برادران در یک خانواده بیشتر باشد ممکن است میزان مدرسه هراسی دانش آموز کاهش یابد. معمولا ترس و هراس کودکان و گریه شدید آنان در روز اول سال تحصیلی دقایق زیادی به طول نمی‌انجامد.

برای سازگاری با محیط جدید فقط به یک تا دو ساعت زمان نیاز است و در طول این مدت معمولا دانش آموز با محیط جدید و همکلاسی‌های خود کنار می‌آید.

بهتر است والدین از همراهی با فرزندان، خودداری کرده و از دور او را نظاره کنند. همچنین آموزگاران و اولیای مدرسه می‌توانند دانش آموز هراسان را در آغوش کشیده و با جلب توجه او به جذابیت‌های محیط جدید و همکلاسی ها، از میزان هراس او بکاهند. معلم نیز باید دقایقی را به دانش آموزان هراسان اختصاص دهد و سعی در آرام سازی آنان کند.

به علاوه این امکان را در اختیار آنان قرار دهد که خود، صندلی مناسب در کلاس را انتخاب کنند.معلمان همچنین می‌توانند با استفاده از جملات سرشار از محبت و نوازش، دانش آموزان را آرام کرده و محیطی امن و راحت برای آنها فراهم کنند.

در مواردی که اضطراب و گریه دانش آموزی بیش از حد و غیرقابل کنترل است. دانش آموزان باید به خانه بازگردانده شده و در اولین فرصت به روانپزشک اطفال مراجعه کنند.

منبع: http://edu.drmshafiei.com

خوشحالیم که از سایت مدرسه ی بدون کیف بهار آزادی اصفهان بازدید نموده اید.

مدرسه بدون کیف بهار آزادی اصفهان مبتکر سیستم آموزشی مدرسه بدون کیف در اصفهان و در سال ۱۳۸۵